Hip-hop – miejska kultura i gatunek muzyczny powstały w afroamerykańskich społecznościach w Nowym Jorku w latach siedemdziesiątych w XX wieku. DJ Afrika Bambaataa wprowadził pojęcie czterech filarów hip-hopu, którymi są rap. Djing,b-boying i graffiti. Część środowiska hip-hopowego dodaje jeszcze piąty filar – wiedzę, gdyż jej brak wywołuje nieprawdziwy, stereotypowy wizerunek tej kultury. Innym, ważnym elementem jest beatbox.

Od momentu powstania w Południowym Bronxie, hip-hop kultura rozprzestrzeniła się na cały świat[
Muzyka hip-hop powstała gdy DJ-e zaczęli tworzyć bity za pomocą zaplętania zapisów partii solowych granych oryginalnie na perkusji na dwóch gramofonach, robiąc tak zwany sampling. Do tego doszedł rap, czyli rodzaj ekspresji wokalnej polegający na rytmicznym wypowiadaniu słów i ich rymowaniu i beatbox – technika wokalna polegająca głównie na naśladowaniu dźwięków i różnych efektów technicznych stosowanych przez Djów. Oryginalny taniec i styl ubierania się stworzony przez fanów nowej muzyki, spowodował rozbudowę i udoskonalenie się wciąż powstającej kultury.